Ciąża

Zespół antyfosfolipidowy (APS) a ciąża

Zespół antyfosfolipidowy (inne nazwy to zespół antykardiolipinowy lub zespół Hughesa) to autoimmunologiczna układowa choroba, charakteryzująca się współwystępowaniem zakrzepicy naczyniowej lub powikłań położniczych oraz obecnością we krwi krążących przeciwciał (przeciwciał antykardiolipinowych czy tzw. antykoagulantu tocznia). Ponieważ choroba powoduje nieprawidłowe krzepnięcie krwi, to u kobiet w okresie starania się o poczęcie dziecka, jak i później w ciąży i połogu, w ramach terapii stosuje się leczenie zmniejszające krzepliwość krwi.

Początkowo stosowano prednizon, jednak obecnie powszechnie stosuje się heparynę drobnocząsteczkową w dawkach profilaktycznych przez okres całej ciąży, a w przypadkach uzasadnionych – w dawkach nieprzekraczających 20 000 j./dobę. W sytuacjach, w których zawodzą rutynowe metody postępowania, stosuje się dożylnie immunoglobuliny lub plazmaferezę. Leczenie, jak donosi literatura w sposób znaczny ogranicza ryzyko poronienia, czy innych problemów położniczych.

Powikłania położnicze, jakie mogą ujawnić się w ciąży u kobiety z nieleczonym zespołem antyfosfolipidowym to nawykowe poronienia, będące wynikiem wewnątrzmacicznego obumarcia płodu na skutek zaburzeń czynności łożyska. Możliwe są także: stan przedrzucawkowy, odklejenie łożyska, wewnątrzmaciczne upośledzenie wzrostu płodu, poporodowy zespół błon surowiczych, czy poród przedwczesny oraz zespół HELLP. Niewydolność łożyska jest wynikiem zakrzepicy w krążeniu maciczno-łożyskowym.

Kobiety, które straciły, co najmniej dwie ciąże kolejno po sobie - powinny być przebadane pod kątem diagnostyki zespołu antyfosfolipidowego.